Υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ηλικίας και χρώματος δοντιών. Με την πάροδο των χρόνων, τα δόντια γίνονται πιο σκούρα, ως αποτέλεσμα της φθοράς, των σωρευμένων χρωστικών ουσιών, που επιδρούν στην επιφάνεια των δοντιών, και της συρίκνωσης του πολφού.
Διατροφικές συνήθειες ή υπέρμετρη κατανάλωση τροφών και ποτών όπως: καφέ, κόκκινου κρασιού, τσαγιού, ανθρακούχα αναψυκτικά, και τύπου κόλας, φρούτα ή τροφές όξινες και με έντονο χρώμα ( κεράσια – φράουλες – ακτινίδια – πορτοκάλια – παντζάρια- καρότα ), σακχαρούχων ηδύποτων, σκούρων αλκοολούχων ποτών, ξυδιού balsamico, συμβάλλουν στην διάβρωση της αδαμαντίνης και στην ευκολότερη είσοδο μέσα στο σώμα της αδαμαντίνης – οστείνης των χρωστικών αυτών.
Κάπνισμα, βασικός παράγοντας δυσχρομίας των δοντιών. Η πίσσα και η νικοτίνη αφήνει καφετί χρωστικές ουσίες οι οποίες απορροφούνται σιγά – σιγά στην δομή του δοντιού, και αν υπάρχει διαβρώσεις ακόμη πιο εύκολα με αποτέλεσμα να προκαλούν έντονη δυσχρωμία.
Ναρκωτικά φάρμακα και χημικές ουσίες, όπως η χρήση τετρακυκλίνης κατά την διάρκεια σχηματισμού του δοντιού, παράγει χρώμα σκούρο γκρι ή καφέ κηλίδες που είναι δύσκολο να αφαιρεθούν. Η υπερβολική κατανάλωση νερού που περιέχει φθορίο ή χλώριο, μπορεί να προκαλέσει λευκές κηλίδες ή αντίστοιχα αποτριβή της επιφανείας δοντιών. Η συχνή χρήση στοματικών διαλύματα που περιέχουν χλωρεξιδίνη.
Τραυματισμοί των δοντιών από, χτυπήματα ή πτώση όπως και άλλοι τραυματισμοί λόγω διαφόρων έξεων όπως κόψιμο κλωστής, πετονιάς, νυχιών μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες ρωγμές στα δόντια, οι οποίες με την σειρά τους να συγκεντρώσουν μεγάλες ποσότητες λεκέδων ή υπολειμμάτων.
